Oparzenia
Wyróżniamy trzy stopnie oparzeń:
I stopnia – występuje zaczerwienienie i ból
II stopnia – poza objawami I stopnia pojawiają się również pęcherze wypełnione przezroczystym płynem fizjologicznym.
III stopnia – zwęglenie, brak bólu. Wokół oparzenia III stopnia zwykle obserwujemy oparzenie I i II stopnia, dlatego ból wokół jest wciąż odczuwalny.
Co zrobić w takiej sytuacji?
Przede wszystkim bezpośrednio po poparzeniu należy ściągnąć biżuterię i odzież z poparzonego miejsca. Następnie przez przynajmniej 10 minut chłodzimy oparzenie pod zimną wodą, tak aby nie lać jej bezpośrednio na ranę, lecz trochę nad nią i żeby woda spływała po poparzeniu. Nie należy przebijać pęcherzy.
Wyróżniamy trzy stopnie oparzeń:
I stopnia – występuje zaczerwienienie i ból
II stopnia – poza objawami I stopnia pojawiają się również pęcherze wypełnione przezroczystym płynem fizjologicznym.
III stopnia – zwęglenie, brak bólu. Wokół oparzenia III stopnia zwykle obserwujemy oparzenie I i II stopnia, dlatego ból wokół jest wciąż odczuwalny.
Co zrobić w takiej sytuacji?
Przede wszystkim bezpośrednio po poparzeniu należy ściągnąć biżuterię i odzież z poparzonego miejsca. Następnie przez przynajmniej 10 minut chłodzimy oparzenie pod zimną wodą, tak aby nie lać jej bezpośrednio na ranę, lecz trochę nad nią i żeby woda spływała po poparzeniu. Nie należy przebijać pęcherzy.
Każde poparzenie twarzy, krocza, powierzchni powyżej 10% i III stopnia traktujemy jako ciężki i jak najszybciej wzywamy pomoc lekarską.
Nasza dłoń to 1%.
Postępowanie: schłodzenie przez minutę i zastosowanie termoizolacji.
Nasza dłoń to 1%.
Postępowanie: schłodzenie przez minutę i zastosowanie termoizolacji.
Odmrożenia
Przeciwieństwem poparzeń są ODMROŻENIA.
Tutaj również możemy wyróżnić trzy stopnie:
I stopnia – objawem jest zaczerwienienie i ból
II stopnia – poza objawami I stopnia pojawiają się również pęcherze wypełnione przezroczystym płynem fizjologicznym, kończyny zaczynają puchnąć.
III stopnia – następuje deformacja skóry, ból zanika, skóra jest blada, sina.
Postępowanie:
Odmrożone miejsce należy ocieplać stopniowo. Najlepiej zacząć od wody o temperaturze pokojowej i stopniowo ją ocieplać. Po ociepleniu należy dobrze osuszyć odmrożone miejsce, oraz, jeżeli jest taka konieczność, założyć delikatny opatrunek. Można podać poszkodowanemu ciepły, słodki napój. Nie należy przebijać pęcherzy, ani nacierać niczym rany.
Następstwami działania wysokich, lub niskich temperatur są również udary : słoneczny i cieplny, oraz wychłodzenie.
Przeciwieństwem poparzeń są ODMROŻENIA.
Tutaj również możemy wyróżnić trzy stopnie:
I stopnia – objawem jest zaczerwienienie i ból
II stopnia – poza objawami I stopnia pojawiają się również pęcherze wypełnione przezroczystym płynem fizjologicznym, kończyny zaczynają puchnąć.
III stopnia – następuje deformacja skóry, ból zanika, skóra jest blada, sina.
Postępowanie:
Odmrożone miejsce należy ocieplać stopniowo. Najlepiej zacząć od wody o temperaturze pokojowej i stopniowo ją ocieplać. Po ociepleniu należy dobrze osuszyć odmrożone miejsce, oraz, jeżeli jest taka konieczność, założyć delikatny opatrunek. Można podać poszkodowanemu ciepły, słodki napój. Nie należy przebijać pęcherzy, ani nacierać niczym rany.
Następstwami działania wysokich, lub niskich temperatur są również udary : słoneczny i cieplny, oraz wychłodzenie.
Inne następstwa działania temperatur
UDAR SŁONECZNY jest to podrażnienie opon mózgowych na skutek działania promieni UV.
Objawami udaru słonecznego są między innymi: ból i zawroty głowy, nudności, ogólne osłabienie, a nawet zaburzenia świadomości i omdlenia.
Postępowanie: Jako że czynnikiem wywołującym objawy jest promieniowanie słoneczne, przede wszystkim trzeba poszkodowanemu zapewnić cień, a najlepiej także niższą temperaturę. Dobrze jest schłodzić chłodną (nie zimną!) wodą głowę i kark, a także podawać poszkodowanemu napoje.
UDAR CIEPLNY powstaje wskutek zbyt dużych temperatur.
W takim wypadku poszkodowany przestaje wydzielać pot, który jest swego rodzaju termoregulatorem, dlatego jego skóra jest sucha, może być zaczerwieniona. Utrzymuje się wysoka temperatura ciała, a w poważnych przypadkach może dojść do utraty świadomości i przytomnością, oraz drgawek.
Najważniejsze jest obniżenie temperatury ciała i zapewnienie pomocy medycznej. W takim wypadku istnieje niebezpieczeństwo wystąpienia wstrząsu.
WYCHŁODZENIE objawia się bladą, suchą i zimną skórą, oraz zwolnionym oddechem. Jeżeli występują dreszcze – jest to dobry znak, ponieważ potrafią one podnieść temperaturę ciała. Przy wychłodzeniu istnieje ryzyko utraty przytomności.
Nasza reakcja będzie zależała od stanu poszkodowanego.
Przytomny
Z osoby przytmnej należy ściągnąć przemoczone, lub przemarznięte ubranie i rozpocząć stopniowe ogrzewanie. Można podać coś ciepłego i energetycznego do picia. Taka osoba powinna pozostać pod ciągłą obserwacją.
Nieprzytomny
Osobę nieprzytomną należy nieprzerwanie kontrolować i sprawdzać oddech. Jeżeli nie będziemy w stanie go wyczuć – zaczynam resuscytację od samych wdechów, a następnie po raz kolejny sprawdzamy funkcje życiowe. Jeżeli znów ich nie wykryjemy, możemy zacząć masaż serca. Ważne jest także, aby zadbać o zdjęcie przemarzniętych ubrań.
Połączeniem ran i działania wysokich temperatur jest PORAŻENIE PRĄDEM.
Najważniejszym do zapamiętania objawem jest to, że zawsze występują dwie rany, które trzeba opatrzyć: wejściowa i wyjściowa.
Przede wszystkim musimy dbać o własne bezpieczeństwo – nie podchodzimy do poszkodowanego, zanim nie odizolujemy go od źródła prądu. Nie należy dotykać przedmiotu nieosłoniętymi rękami, przez który osoba została porażona. Najlepiej jest odłączyć główne źródło prądu.
Następnie należy skontrolować funkcje życiowe.
Może dojść do zatrzymania akcji serca, ponieważ impuls elektryczny może zadziałać jak defibrylator i zaburzyć pracę serca. Wtedy należy niezwłocznie, po wezwaniu pogotowia, rozpocząć resuscytację krążeniowo-oddechową.
Jeżeli jednak poszkodowany oddycha, należy wezwać pogotowie i zająć się opatrywaniem ran.
UDAR SŁONECZNY jest to podrażnienie opon mózgowych na skutek działania promieni UV.
Objawami udaru słonecznego są między innymi: ból i zawroty głowy, nudności, ogólne osłabienie, a nawet zaburzenia świadomości i omdlenia.
Postępowanie: Jako że czynnikiem wywołującym objawy jest promieniowanie słoneczne, przede wszystkim trzeba poszkodowanemu zapewnić cień, a najlepiej także niższą temperaturę. Dobrze jest schłodzić chłodną (nie zimną!) wodą głowę i kark, a także podawać poszkodowanemu napoje.
UDAR CIEPLNY powstaje wskutek zbyt dużych temperatur.
W takim wypadku poszkodowany przestaje wydzielać pot, który jest swego rodzaju termoregulatorem, dlatego jego skóra jest sucha, może być zaczerwieniona. Utrzymuje się wysoka temperatura ciała, a w poważnych przypadkach może dojść do utraty świadomości i przytomnością, oraz drgawek.
Najważniejsze jest obniżenie temperatury ciała i zapewnienie pomocy medycznej. W takim wypadku istnieje niebezpieczeństwo wystąpienia wstrząsu.
WYCHŁODZENIE objawia się bladą, suchą i zimną skórą, oraz zwolnionym oddechem. Jeżeli występują dreszcze – jest to dobry znak, ponieważ potrafią one podnieść temperaturę ciała. Przy wychłodzeniu istnieje ryzyko utraty przytomności.
Nasza reakcja będzie zależała od stanu poszkodowanego.
Przytomny
Z osoby przytmnej należy ściągnąć przemoczone, lub przemarznięte ubranie i rozpocząć stopniowe ogrzewanie. Można podać coś ciepłego i energetycznego do picia. Taka osoba powinna pozostać pod ciągłą obserwacją.
Nieprzytomny
Osobę nieprzytomną należy nieprzerwanie kontrolować i sprawdzać oddech. Jeżeli nie będziemy w stanie go wyczuć – zaczynam resuscytację od samych wdechów, a następnie po raz kolejny sprawdzamy funkcje życiowe. Jeżeli znów ich nie wykryjemy, możemy zacząć masaż serca. Ważne jest także, aby zadbać o zdjęcie przemarzniętych ubrań.
Połączeniem ran i działania wysokich temperatur jest PORAŻENIE PRĄDEM.
Najważniejszym do zapamiętania objawem jest to, że zawsze występują dwie rany, które trzeba opatrzyć: wejściowa i wyjściowa.
Przede wszystkim musimy dbać o własne bezpieczeństwo – nie podchodzimy do poszkodowanego, zanim nie odizolujemy go od źródła prądu. Nie należy dotykać przedmiotu nieosłoniętymi rękami, przez który osoba została porażona. Najlepiej jest odłączyć główne źródło prądu.
Następnie należy skontrolować funkcje życiowe.
Może dojść do zatrzymania akcji serca, ponieważ impuls elektryczny może zadziałać jak defibrylator i zaburzyć pracę serca. Wtedy należy niezwłocznie, po wezwaniu pogotowia, rozpocząć resuscytację krążeniowo-oddechową.
Jeżeli jednak poszkodowany oddycha, należy wezwać pogotowie i zająć się opatrywaniem ran.